Ustawa Prawo o ruchu drogowym określa zasady ruchu:
- na drogach publicznych,
- w strefach zamieszkania
- w strefach ruchu
STREFA ZAMIESZKANIA – obszar obejmujący drogi publiczne lub inne drogi, na którym obowiązują szczególne zasady ruchu drogowego, a wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami
STREFA RUCHU – obszar obejmujący co najmniej jedną drogę wewnętrzną, na który wjazdy i wyjazdy oznaczone są odpowiednimi znakami drogowymi.
Znak D- 52 przez kierowcę powinien być traktowany jak informacja, że zarządca drogi zgodził się, by na danym obszarze obowiązywały ogólne zasady ruchu określone przepisami kodeksu drogowego. Za złamanie przepisów możemy być karanie bez konieczności występowania o zgodę do zarządcy drogi.
Zabronione jest np. :
- poruszanie się pojazdem bez prawa jazdy,
- przekraczanie dozwolonej prędkości,
- parkowania w miejscach, które nie są do tego przeznaczone (np. tereny zielone czy drogi pożarowe),
- parkowanie w miejscach dla osób niepełnosprawnych bez dokumentów, które do tego uprawniają,
- jazda bez pasów
- Piesi muszą korzystać z chodników i przejść dla pieszych
Przepisy ustawy stosuje się również do ruchu odbywającego się poza miejscami wyżej wymienionymi, w zakresie:
1) koniecznym dla uniknięcia zagrożenia bezpieczeństwa osób (np. niebezpieczna prędkość, nie ustąpienie pierwszeństwa, wjeżdżanie pomiędzy pieszych na przejściu); KW. Art. 98
2) wynikającym ze znaków i sygnałów drogowych – KW art. 92. par 1.
DROGA WEWNĘTRZNA
Droga wewnętrzna – drogi, parkingi oraz place przeznaczone do ruchu pojazdów, niezaliczone do żadnej z kategorii dróg publicznych i niezlokalizowane w pasie drogowym tych dróg (np. w szczególności droga w osiedlu mieszkaniowym, dojazdowa do gruntów rolnych i leśnych, dojazdowa do obiektów użytkowanych przez przedsiębiorców a także plac przed dworcem kolejowym, autobusowym i portem oraz pętla autobusowa)
- Budowa, przebudowa, remont, utrzymanie, ochrona i oznakowanie dróg wewnętrznych oraz zarządzanie nimi należy do zarządcy terenu, na którym jest zlokalizowana droga, a w przypadku jego braku – do właściciela tego terenu. Za stan nawierzchni odpowiada właściciel drogi, on ustala też organizację ruchu
- na danym odcinku nie obowiązują przepisy wynikające z zapisów Prawa o ruchu drogowym
- policja lub straż miejska – mogą na drogach wewnętrznych interweniować, tylko powołując się na art. 98 KW, czyli gdy zostanie spowodowane zagrożenie bezpieczeństwa uczestników ruchu drogowego (np. gdy zderzą się dwa samochody) lub powołując się na art.. 92 par. 1 KW w przypadku niestosowania się do znaków i sygnałów drogowych)
